Παρουσιάζοντας την Κατίνα

Είναι 12 τα μεσάνυχτα. Στο συνήθως ήσυχο αστυνομικό τμήμα Καλλιθέας επικρατεί αναστάτωση. Όταν έρχεται ο υπαστυνόμος Σταματίου να αναλάβει υπηρεσία, τον ενημερώνουν για την κατάσταση.

"Ώστε έτσι λοιπόν. Σκότωσε το γκόμενο της μάνας του; Σιγά που δεν θα ομολογήσει το καθίκι.(πάντα σκληρός άντρας) Μια ώρα μαζί μου και θα κελαηδήσει σαν πουλάκι. Μα καλά αυτή τον καλύπτει; Αγάπες και λουλούδια σου λέει μετά. Γυναίκες." είπε πριν μπει στην αίθουσα όπου περίμενε ο καημένος ο Ορέστης.

Ούτε που είχε καταλάβει πως έγινε. Το μόνο που θυμόταν ήταν τη μάνα του να τον αγκαλιάζει και να του λέει "Μην πεις τίποτα. Δεν το έκανες εσύ. Δεν είδες τίποτα. Κατάλαβες;"Ευαίσθητος από μικρός τον είχε πιάσει ταχυπαλμία στην σκέψη και μόνο ότι σε λίγο θα του έπαιρναν κατάθεση. Είχε χλωμιάσει και σκεφτόταν μόνο τι θα μπορούσε να πάει στραβά.

Όταν άνοιξε η πόρτα έμεινε κάγκελο. Όταν δε γύρισε και είδε τον υπαστυνόμο ξεροκατάπιε. Εκείνος πάλι γέλασε χαιρέκακα.

-"Πουλάκι μου εσύ είσαι ο θύτης;χεχεχε. Δείτε ρε κάτι μούτρα που το παίζουν και άντρες και σκοτώνουν τον κοσμάκι.

-"Αγησίλαε; Είσαι το τελευταίο άτομο που περίμενα να δω."

-"Λοιπόν για να τελειώνουμε. Ομολόγησε γιατί έχουμε και άλλες δουλειές. Οι μαλάκες δεν μου έδωσαν την ταυτότητα του θύματος."

-"Είσαι σίγουρος γλυκέ μου ότι αυτό θέλεις; Ξέρεις ποιός ήταν ο γκόμενος της μάνας μου;"

-"Όλα θα μου τα πεις. Και θα τα καταγράψω."

-" Ο Σωτήρης είναι ή μάλλον ήταν χαχα. Ο δικός σου ο Σωτήρης. Θυμάσαι; Τόσο κέρατο έφαγα από τα μούτρα σου, αλλά αυτόν τον θυμόμουν. Όταν τον είδα σπίτι μου θόλωσα. Τα υπόλοιπα ήρθαν μόνα τους."

-"Ρε σκουλήκι το Σωτηράκι μου; Θα φροντίσω να σαπίσεις στη φυλακή ρε."

-"Εγώ θα σε συμβούλευα να το ξανασκεφτείς. Βλέπεις αν πω γιατί τον σκότωσα, θα πρέπει να αναφέρω και τη δική σου σχέση μαζί του, καθώς και τη δική μας. Κίνητρο λοιπόν η ερωτική ζήλια. Πως λες να φανεί στους συναδέλφους σου σκληροτράχηλε μπάτσε; Ε; Τώρα να σε δω"

-"Είσαι μεγάλη κατίνα Ορέστη"

-"Και συ καλή πουτάνα είσαι και του λόγου σου."

Οι εφημερίδες έγραψαν πως το άτυχο θύμα της ληστείας ήταν ο σύντροφος της ιδιοκτήτριας. Ευτυχές το γεγονός πως η ίδια και ο γιος της απουσίαζαν στο θέατρο. Ο Αγησίλαος θρηνεί το χαμό του Σωτήρη, ενώ ο Ορέστης έφυγε με τον μπακάλη κάπου στο Μεξικό.

[Γιατί η κατίνα πάντα κερδίζει. Τα πρόσωπα και οι καταστάσεις ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα.]