Κορίτσια...ξεκατινιαστείτε

Το σκέφτηκα από δω, το σκέφτηκα από κει...ε κατέληξα.

Γιατί να σκέφτομαι;

"Πώς ντύνεσαι έτσι; Πώς μιλάς έτσι; Πώς αντιδράς; Γιατί είσαι αυτό και δεν είσαι το άλλο; Γιατί δεν αλλάζεις;" και αμέτρητα άλλα ερωτήματα που μου κάνουν καθημερινά σχεδόν.

Ποιοί;

Οι λεγόμενοι καλοθελητές. Πρωτοστατεί η οικογένεια και όλο το σόι.

Όλοι έχουν κάτι να σχολιάσουν (αρνητικό) και να δώσουν τις συμβουλές προς βελτίωση.

"Οκ παιδιά, αλλά έχω μια απορία. Σας ρώτησε κανείς;" η φωνή του επαναστάτη φουντώνει μέσα μου.

Χρόνια σας άκουγα και έπεφτα σε μελαχγολία...."Μήπως έχουν δίκιο; Για να το λένε όλοι, κάτι θα κάνω λάθος δεν μπορεί.Γι' αυτό όλα πάνε στραβά. Εγώ φταίω." και άλλα παρόμοια βασάνιζαν το μυαλουδάκι μου για καιρό.

Ναι, είχα δίκιο. Έκανα λάθος...που τους άκουγα. Αλλά όχι πια.

Τους βαρέθηκα όλους.

Και στην τελική γιατί να αλλάξω; Επειδή το λένε οι άλλοι ή επειδή έχουν δίκιο ή μήπως επειδή σε κάποιους τομείς δεν λειτουργώ σύμφωνα με την κοινή λογική;

Για κανένα από τους παραπάνω λόγους και η απάντηση απλή.

ΔΕΝ θέλω ρε παιδιά να αλλάξω.

Με γουστάρω έτσι όπως είμαι, με τα στραβά και τα ανάποδα μου, με τις φρίκες μου και τις παράνοιες μου, με τις ιδιοτροπίες μου και τις παραξενιές μου, με τα γούστα μου και τα αστεία μου. Γιατί όλα αυτά που εσείς μου λέτε να αλλάξω, είναι ΕΓΩ.

Και αν δεν θα σας αρέσω όπως είμαι, προχωρήστε ευθεία, ναι στον διάδρομο, στρίβετε αριστερά, ναι καλά πάτε και βλέπετε μια πόρτα, ναι την ανοίγετε και βγαίνετε. Στο καλό και μην μας ξανάρθετε.

Και μένα καλό θα μου κάνετε. Δεν θέλω άτομα που θα προσπαθήσουν να με αλλάξουν, αλλά αυτούς που θα με δεχτούν όπως είμαι. Η φύση δηλαδή που με έκανε έτσι, άγνοια είχε; (όχι ανωμαλία χεχε)

Και κλείνοντας θα δανειστώ ατάκα Λίλας : "Σταματήστε τον κόσμο να κατέβω."

Αμάν πια.

Τα πα και ησύχασα.

ΥΓ. Δεν σημαίνει ότι θα πάψω να δέχομαι κριτική. Αλλά κριτική, όχι διαταγές...ε προτροπές το λένε, μου είπαν από το κοντρόλ.