Διακωμωδώντας την αγάπη

Αγάπη. Όλοι τη ζητάμε, όλοι την χαιρόμαστε, όλους μας πονάει κάποια στιγμή.
Η γνήσια Κατίνα, τολμάει να την ξεφτιλίσει.

Άσμα 1: "Εσύ που ήσουν τα κρύα βράδια, που ζητούσα λίγη αγάπη;"

Χρυσό μου, πρώτον, όταν κάνει κρύο, ζητάμε κουβέρτα, άντε το πολύ πολύ μια τριχωτή αγκαλιά. Δεύτερον, με την αγάπη ήταν, γι' αυτό δεν την έβρισκες. Έμαθα λέει καλό γκομενάκι είναι.

Άσμα 2: "Αν είναι η αγάπη αμαρτία, θα βγω να το φωνάξω με λατρεία."

Αν όντως τη θεωρείς αμαρτία, δεν το φωνάζεις, αλλά πας για εξομολόγηση, κάνεις και 10 μετάνοιες και ελπίζεις να μην ξαναμαρτίσεις.

Άσμα 3: "Σύνορα η αγάπη δεν γνώριζει, γέρνεις και ο ίσκιος μ' αγγίζει."

Ρε συ, αποκάλυψη τώρα ήταν αυτό. Δεν είναι ότι δεν μπορείς να αγαπήσεις ή να σε αγαπήσουν. Είναι που δεν υπάρχουν σύνορα και μπορεί το άλλο σου μισό να είναι στο εξωτερικό. Άντε ντύσου, βάλε και ένα σακίδιο στην πλάτη και ξεκίνα. Έλα, μην αργείς, έχεις πολύ δρόμο να κάνεις.

Άσμα 4: "Και όση αγάπη σου' χω στείλει είναι από μένα το Βασίλη."

Α, Βασίλη μου, θα τα χαλάσουμε τώρα. Όλα καλά και ωραία, αλλά είτε δεν έχεις τη σωστή διεύθυνση, είτε η εταιρεία courier που προσέλαβες είναι για τον πούτσο. Αγάπη πάντως δεν ήρθε.

Άσμα 5: "Πάρε ό,τι θέλεις παλιατζή από μια αγάπη που δεν ζει."

Ώπα παιδιά. Ώπα. Γιατί να πάρει μόνο ο παλιατζής; Εμείς ψυχή δεν έχουμε; Και ότι έψαχνα καινούριο τραπεζάκι για το σαλόνι. Παρακαλώ όπως μου αποστείλατε τη διεύθυνση, αυτής της αγάπης, που πέθανε. Ζωή σε μας.

Άσμα 6" "Μια αγάπη για το καλοκαίρι θα' μαι και γω."

Αυτό είναι υπόσχεση. Δεν θα μου τα πρήξεις και το χειμώνα.