Oι γαμπροί της ευτυχίας

Άκουσα κρυφά ένα τηλεφώνημα της μάνας μου με τη θειά μου (έλεος). Ανησυχεί μην της μείνω στο ράφι. "Και τόσα προικιά τι θα τα κάνουμε;" έλεγε με πόνο. Το σκέφτηκα από δω, το σκέφτηκα από κει και κατέληξα να κάνω λίστα με τα χαρακτηριστικά των πρώην μου (μετά γελάμε, ποτέ προκαταβολικά). Για πάμε :

1) Όλοι ήταν... πως να το πω κόσμια; Είχαν την μούρλα τους. Γενικό και βασικό χαρακτηριστικό.

2) Ειδικά: ο μουσικός. "Μωρό μου έχω πρόβα σήμερα. Μωρό μου θα τα πούμε αύριο έχω έμπνευση τώρα και θα γράψω μουσική. Καταλαβαίνεις μωρό μου ε;"

Ναι, καταλαβαίνω, κάτσε με την κιθάρα σου, που την παρήγγειλες και όπως ακριβώς ήθελες.

3) Ο ζηλιάρης. "Μωρό μου πως νιώθεις που είμαστε μαζί; Μωρό μου που είσαι; Μωρό πως είσαι;"(τηλέφωνα κάθε 5 λεπτά στην κυριολεξία)

Μωρό μου δεν νιώθω. 150.000 φορές την μέρα, που με ρωτάς, πλέον δεν νιώθω. Εσύ θα νιώσεις, τον ήχο του τηλεφώνου που κλείνει.

4) Ο κολλημένος με την μπάλα. "Μωρό έχει ποδόσφαιρο σήμερα. Μωρό έχασε η ομαδάρα και δεν έχω όρεξη να βγω. Σόρρυ ρε μωρό, πάω στο σύνδεσμο."

Ναι και εγώ λυπάμαι, που οι ώρες που σε έβλεπα ήταν όταν κολλούσαμε αυτοκόλλητα της ομάδας στις πινακίδες και στα φανάρια. Ήμουν και γω όμως...

5) Ο δωράκιας ή ευθυνόφοβος. "Μωρό κοίτα τι σου πήρα. Θα βγω με τα παιδιά και είπα να σε καλοπιάσω."

Στο βιβλίο με τις 500 σελίδες το κατάλαβα. Κάτσε εσύ σπίτι διάβασε, γιατί εγώ θα είμαι έξω με τα παιδιά, (που ποτέ δε θα γνωρίσεις, γιατί η γνωριμία σημαίνει και αποδοχή της σχέσης μας, της ποιάς;) και δεν ξέρω πότε θα σε δω.

Άσε ξέρω εγώ μεγάλε. Στι 32 του κόκκινου Μάη, που λέει και ο πατήρ.

Ρε μάνα τελικά μάλλον εγώ έχω πρόβλημα....επιλογής.

Μηπώς να αφήσω εσένα, να βρεις το καλό παιδί που ονειρεύεσαι;

Και μην ανησυχείς μπορώ να τον κάνω να φύγει τρέχοντας στα πρώτα 5 λεπτά.

ΥΓ. Στάνταρ υπάρχουν πολλές κατηγορίες ακόμη. Δεν με ανησυχεί. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσα μας. Αυτό που δεν ξέρουν...είναι ότι και μεις κυκλοφορούμε ελεύθερες ανάμεσα τους.