Τετάρτη 11 Ιουλίου 2007

Oι γαμπροί της ευτυχίας

Άκουσα κρυφά ένα τηλεφώνημα της μάνας μου με τη θειά μου (έλεος). Ανησυχεί μην της μείνω στο ράφι. "Και τόσα προικιά τι θα τα κάνουμε;" έλεγε με πόνο. Το σκέφτηκα από δω, το σκέφτηκα από κει και κατέληξα να κάνω λίστα με τα χαρακτηριστικά των πρώην μου (μετά γελάμε, ποτέ προκαταβολικά). Για πάμε :
1) Όλοι ήταν... πως να το πω κόσμια; Είχαν την μούρλα τους. Γενικό και βασικό χαρακτηριστικό.
2) Ειδικά: ο μουσικός. "Μωρό μου έχω πρόβα σήμερα. Μωρό μου θα τα πούμε αύριο έχω έμπνευση τώρα και θα γράψω μουσική. Καταλαβαίνεις μωρό μου ε;"
Ναι, καταλαβαίνω, κάτσε με την κιθάρα σου, που την παρήγγειλες και όπως ακριβώς ήθελες.
3) Ο ζηλιάρης. "Μωρό μου πως νιώθεις που είμαστε μαζί; Μωρό μου που είσαι; Μωρό πως είσαι;"(τηλέφωνα κάθε 5 λεπτά στην κυριολεξία)
Μωρό μου δεν νιώθω. 150.000 φορές την μέρα, που με ρωτάς, πλέον δεν νιώθω. Εσύ θα νιώσεις, τον ήχο του τηλεφώνου που κλείνει.
4) Ο κολλημένος με την μπάλα. "Μωρό έχει ποδόσφαιρο σήμερα. Μωρό έχασε η ομαδάρα και δεν έχω όρεξη να βγω. Σόρρυ ρε μωρό, πάω στο σύνδεσμο."
Ναι και εγώ λυπάμαι, που οι ώρες που σε έβλεπα ήταν όταν κολλούσαμε αυτοκόλλητα της ομάδας στις πινακίδες και στα φανάρια. Ήμουν και γω όμως...
5) Ο δωράκιας ή ευθυνόφοβος. "Μωρό κοίτα τι σου πήρα. Θα βγω με τα παιδιά και είπα να σε καλοπιάσω."
Στο βιβλίο με τις 500 σελίδες το κατάλαβα. Κάτσε εσύ σπίτι διάβασε, γιατί εγώ θα είμαι έξω με τα παιδιά, (που ποτέ δε θα γνωρίσεις, γιατί η γνωριμία σημαίνει και αποδοχή της σχέσης μας, της ποιάς;) και δεν ξέρω πότε θα σε δω.
Άσε ξέρω εγώ μεγάλε. Στι 32 του κόκκινου Μάη, που λέει και ο πατήρ.
Ρε μάνα τελικά μάλλον εγώ έχω πρόβλημα....επιλογής.
Μηπώς να αφήσω εσένα, να βρεις το καλό παιδί που ονειρεύεσαι;
Και μην ανησυχείς μπορώ να τον κάνω να φύγει τρέχοντας στα πρώτα 5 λεπτά.
ΥΓ. Στάνταρ υπάρχουν πολλές κατηγορίες ακόμη. Δεν με ανησυχεί. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσα μας. Αυτό που δεν ξέρουν...είναι ότι και μεις κυκλοφορούμε ελεύθερες ανάμεσα τους.

4 σχόλια:

relative_stranger είπε...

Γιατί όλες οι γυναίκες έχουν το ίδιο πρόβλημα; Καταλαβαίνω ότι κι εσείς πετυχαίνετε ότι κουλό κυκλοφορεί αλλά αφού μέχρι τώρα μ' αυτή την νοοτροπία δεν βρίσκετε αυτό που θέλετε γιατί δεν αλλάζετε νοοτροπία;

orestis είπε...

Είπες μεγάλη αλήθεια τώρα.

Νομίζω ότι η πλειοψηφία την βλέπει μανούλα, δηλαδή εγώ θα σε αλλάξω και θα σε κάνω όπως θέλω.

Δεν πάει έτσι όμως.

Αν θες να αλλάξεις κάποιον (ριζικά πάντα, όχι μικρολεπτομέρειες) τότε δεν θες εκείνον, αλλά αυτό που θα φτιάξεις. Οπότε γιατί δεν το ψάχνεις κάπου αλλού;

Για την αλλαγή νοοτροπίας συμφωνούμε.

Ελπίζω βέβαια να είναι κατανοητό ότι υπήρχε και μια μικρή δόση υπερβολής στο ποστ.

δεν είπα πως δεν ήταν, αυτό που ήθελα, θέλουμε οι γυναίκες γενικά.

Απλά ειρωνεύτηκα το γούστο μας και τις επιλογές μας σε σχέση με αυτές, που θα ήθελαν οι μαμάδες μας.

Neverlandean είπε...

Εγώ τις καταλαβαίνω τη μάνα σου και τη θεία σου. Τόσα προικιά να πάνε τζάμπα;

Από τον φανφάρα στον πρήχτη κι από κει στον κάφρο και τέλος στον χλεχλέ. Ωραία πορεία. Ε μα κι εσύ!

orestis είπε...

ax never μου.

Είμαι και γω, όντως.

Μορφή στο χώρο.

Μάλλον πρέπει να κάνω μια αλλαγή πλέυσης.

χεχε

Υγ. Πόσο λες να πιάσουν τα προικιά στη μαύρη; Για να μην πάνε χαμένα