Ε ναι έτυχε και αυτό.

Το Σάββατο βγήκα.

Πήγαμε στο Βινύλιο, γαμάτο μαγαζί by the way. Αν και λίγο μακριά το συνιστώ.

Μετά πήγαμε στο Βο, καλούτσικο.

Άσε που ήταν και ο Τσοβόλας εκεί, και ο Μιχαλάκης από τα εγκλήματα και ο Μώρις του Παναθηναϊκού.

Τέσπα, λεπτομέρειες.

Στην επιστροφή, με άφησαν τα παιδιά να πάρω ταξί.

Μπαίνω μέσα, ήταν ένα τυπάκι γύρω στα 30, αλλά το έπαιζε μάγκας και ιστορία μου, αμαρτία μου. Άρχισε να λέει κάτι παπαριές, αλλά ο στόκος δεν πήρα πρέφα. Για αρπαχτές έλεγε, ότι τον νοιάζει μόνο το γ... και τέτοια, αλλά δεν πήγε το μυαλό μου ρε παιδιά. Με ρωτάει κάπια στιγμή, "Εσύ κάνεις ξεπέτες;" "I beg your pardon?" μου ήρθε να του πω, καθότι ντυμένη, περιποιημένη, κυρία σου λέει."Μπαρντόν;" είπα σαν γνήσιος λαϊκός τύπος. Το ξαναλέει, καθότι στόκος ήταν και του λέω ένα ξερό όχι και ότι είμαι σε μόνιμη και τέλεια σχέση(ασχολίαστο αυτό).
"Κρίμα, γιατί είσαι και ωραίο παιδάκι;" απαντά. Θα του έλεγα τίποτα, αλλά σκέφτηκα, που να κατεβαίνω στην Κατεχάκη, στις 4:30 το πρωί;
Συνεχίζουμε την πορεία και κάποια στιγμή, ο απτόητος τύπος το επαναλαμβάνει "Δηλαδή δεν έχεις διάθεση; Κρίμα γιατί εγώ έχω"
Τα νεύρα μου χτύπησαν κόκκινο. Άναψε τα αλαρμ χρυσέ μου, κάτσε παίξτην ή πήγαινε σε κανένα μπουρδέλο. Μα επιμονή σου λέω.
Το μόνο που είχα διάθεση είναι να του σπάσω το κεφάλι, πράγμα που δεν έκανα.

Έχει και συνέχεια όμως.

Την Κυριακή πήγαμε στο Καβούρι. Το πως άστο. Πήραμε όλα τα μέσα μεταφοράς.
Και ταξί εννοείται. Αλλά ο τύπος ήταν όλα τα λεφτά. Πήρε εκτός από μας (3 κοπέλες) και ένα κύριο γύρω στα 60, αν και δήλωσε 55. Ο Τύπος Θεσσαλονικιός και μεγαλή μορφή. Με το που μπήκε, έκανε παζάρι το αγώγι, όπως είπε. Ο ταρίφας τον έκοψε και του έριξε τρελό δούλεμα.
Το πόσο διασκεδάσαμε τη διαδρομή δεν περιγράφεται. Θα αναφέρω ελάχιστες ατάκες, που απλά έγραψαν.
Ο Σαλονικιός να προσπαθει να μάθει και καλά ελληνικά στον ταξιτζή, επειδή του είπε ότι είναι από Αλβανία, ενώ περιαυτολογούσε το πόσο καλά τα μιλάει ο ίδιος.
Ατάκα φωτιά. Λέει ο Σαλονικιός, "Το ταξί είναι δικό σου. Είσαι δουλευτιάρης ε;"
Απαντάει ο ταρίφας, "Δουλευτιάρης, δηλάδη δουλεύει με φτυάρι..."
Σκάσαμε στα γέλια, ήταν αδύνατο να κρατηθούμε. Έμεινε στην ιστορία.Ακόμα γελάω.