Θέλω να ξαναπάω σχολείο. Να μην έχω άλλες σκοτούρες παρά μόνο τι θα βάλω για να με δει ο Γιωργάκης, ο Γιαννάκης, ο Κωστάκης και ο Πετράκης. So many men, such a few time.
Θέλω να γίνω σκύλος στη θέση του σκύλου μου. Να κοιμάμαι όλη μέρα, να με χαϊδεύουν όλοι και να μασάω τα κοκκαλάκια μου στο κρεβάτι της μαμάς. Άντε να τρώω που και που και καμιά ξυλιά στον ποπό. Απ' τα χαστούκια της ζωής καλύτερα η παντόφλα του μπαμπά. Είναι και migato(μαλακήηηηη).
Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν, όταν ήθελα να γίνω αυτό που είμαι τώρα.
Θέλω, θέλω, θέλω....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Αχ...κι εγώ θέλω!!!
"Παιδική" αφέλεια & "σκυλίσια" ζωη!!!
Άν βρείς τρόπο να τα κάνεις...
ξέρεις πού θα με βρείς!!! :-)
:)
Πόσες φορές έχω σκεφτεί το ίδιο πράγμα...!
Όχι για τις ξυλιές...:Ρ
Αλλά να γίνω μικράκι. Και στα τέτοια μου όλα. Μόνο μπάλα, αποστίθηση της ορθογραφίας και πολλές απορίες. Εκνευριστικά πολλές απορίες! :)
(πως με αντέχανε;)
@ merawen δύσκολο, αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
@ apsoy μάλλον πρέπει να γίνεις μέλος στο κλαμπ Σύνδρομο Πίτερ Παν, δεν θα μεγαλώσω ποτέ.
Τώρα που το σκέφτομαι merawen αυτός είναι ένας τρόπος. Aποφασίζεις πως δεν θα μεγαλώσεις. Για τη σκυλίσια ζωή δύσκολα, οι σκυλοτροφές δεν τρώγονται σου λέω. Άσε που δεν τις δίνουν δωρεάν οπότε κάποιος πρέπει να δουλεύει.
thelw na ginw ayto pou imoun otan ithela na ginw kalyteri apo ayto pou eimai twra...
Nostalgies..
Νοσταλγίες δεν λες τίποτα.
Λες να το καταφέρουμε ποτέ να γίνουμε αυτό που θέλουμε;
θέλω ακριβός το ίδιο πράγμα.
Ρε συ, τελικά πολλοί θέλουμε ακριβώς αυτό.
Μήπως να ανοίξουμε ένα κλαμπ;
Κι εγώ το θέλω!
Το θέλω πολύ!
Το χρειάζομαι!
Το'χω ανάγκη πολύ...
Ρε παιδιά τελικά όλοι το θέλουμε.
Αλλά ποιός το έχει;
Δημοσίευση σχολίου